به خودت اعتماد کننویسنده: هیدر موناهان

“ کتاب به خودت اعتماد کن را از جهاتی می‌توان به همه افرادی که همه‌ی تلاش خود را می‌کنند تا در زندگی بی‌نقص و تمام عیار باشند هم معرفی کرد. چرا که سخت‌گیری بیش از حد نسبت به خود برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران در نهایت افراد را با کنار گذاشتن خود واقعی‌شان رو به رو می‌کند؛ اما نباید فراموش کرد که بسیاری از افراد تنها از بیرون بی‌نقص به نظر می‌آیند و همه افراد مشکلات خود را دارند. موناهان در این کتاب به ما می‌آموزد که چطور از اشتباهات گذشته درس بگیریم و با قدرت به سمت آینده حرکت کنیم. نویسنده در ابتدای کتاب ذکر کرده است که مطالب این کتاب تجربه‌های واقعی اوست که در زندگی خود داشته است. تجربه‌ها و داستان‌هایی که بسیاری از آن‌ها اگرچه دردناک و حتی خجالت‌آور هستند اما تک تک آن‌ها باعث رشد موناهان به عنوان یک زن موفق شده است. در واقع این کتاب توضیح می‌دهد که مسیر مشخص و یک شکلی برای رسیدن به موفقیت برای همه وجود ندارد. چرا که افراد با نگرش‌های متفاوت خود مسیرهای متفاوتی را برای رسیدن به موفقیت طی می‌کنند؛ اما ابزارها و تکنیک‌ها می‌توانند شبیه هم باشند. در نهایت این کتاب شامل درس‌ها و تمرین‌هایی است که مبنای آن تجربه‌های زنی است که با وجود شکست‌ها و مشکلات توانسته اعتماد به نفس خود را تقویت کند و در مسیر دلخواه خود در زندگی قدم بگذارد. ”

داشتن و نداشتننویسنده: ارنست همینگوی

“ «هری مورگان» پیرمرد ساده‌دلی است که سال‌ها ناخدا بوده و به ماهیگیری می‌پرداخته اما پس از برخورد با یک گردشگر ثروتمند زندگی‌اش زیرورو می‌شود. داستان از این قرار است که هری قایق خود را به مدت سه هفته در اختیار گردشگر می‌گذارد تا او نیز پس از استفاده از قایق مبلغی را به‌عنوان کرایه به هری بپردازد اما برخلاف انتظار، گردشگر پولی به او پرداخت نمی‌کند و اعتراض هری هم بی‌نتیجه می‌ماند. این ناخدای کهنه‌کار که به هر قیمتی شده باید از پس مخارج زندگی بربیاید، تصمیم می‌گیرد به کارهای غیرقانونی مانند قاچاق انسان، الکل و یا فراری دادن مارکسیست‌ها روی بیاورد. اینجاست که مخاطب از خود می‌پرسد: آیا انسانیت برای همیشه در مقابل نیازهای مادی رنگ باخته یا هری بار دیگر ارزش انسان بودن را در قبال پول و ثروت ثابت خواهد کرد؟ کتاب صوتی داشتن و نداشتن نخستین رمانی نیست که ارنست همینگوی، نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل، در آن از ارزش‌های انسانی برایتان می‌گوید. این نویسنده گاه در رمانی مانند «پیرمرد و دریا» زبان به ستایش اراده‌ی پایان‌ناپذیر آدمی می‌گشاید و گاهی هم در داستانی مانند کتاب پیش‌رو، مرثیه‌ای برای ارزش‌های ازدست‌رفته می‌خواند. ”