نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب «بنام زندگی» For the Love of Life نوشتهی «اریک فروم» در سال 1986 منتشر شد. این کتاب براساس مجموعهای از سخنرانیهای رادیویی اینجامعهشناس به نگارش درآمده است که دربارهی موضوعات مختلفی که بر روی زندگی انسان تأثیرگذار است صحبت کرده است. «فروم» در این اثر از روانشناسی تا جامعهشناسی، از دنیای مدرن و تکنولوژی، از انسانها و پیامبران سخن گفته و ابعاد و زوایای گوناگون زندگی آنها را بررسی کرده است. «اریک فروم» در این اثر به نظریهها و گفتههای ارسطو، اسپینوزا، گوته، مارکس، فروید و دانشمندان دیگر هم اشاره کرده و نظریات خودش را دربارهی انسان مدرن و جامعهی کنونی بیان کرده است.
کتاب «به نام زندگی» جزو کتابهای روانشناسی و روانکاوی است که با نگاهی عمیق مسائل و چالشهای زندگی انسان را واکاوی کرده است و نویسنده معتقد است با رواندرمانی بسیاری از مشکلات انسان ازجمله مصرفگرایی درمان میشود. مطالعهی این اثر برای دوستداران آثار جامعهشناسی و فلسفی جذاب است. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ معرفی کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس
ژواکیم ماریا ماشادو د آسیس (1908- 1839)، نویسنده برجسته برزیلی است.
«خاطرات پس از مرگ براس کوباس» اینگونه آغاز میشود: «من نویسندهای فقید هستم اما نه به معنای آدمی که چیزی نوشته و حالا مرده بلکه به معنای آدمی که مرده و حالا دارد مینویسد».
د آسیس، در ابتدا تصمیم میگیرد براس کوباس ماجرای خود را از مرگ خویش آغاز کند و از آخر به اول روایت کند.
ماشادو د آسیس با این تمهید هشیارانه و بیمانند راوی این زندگینامه را آزاد میگذارد تا فارغ از دغدغههای آدمی زنده، زندگی خود را روایت کند و روایت این زندگی فرصتی میشود تا نویسنده تیزبین و متفکر با زبانی آمیخته به طنزی شکاکانه زیر و بم وجود آدمی، عواطف و هیجانات، بلندپروازیها و شکستها و پیروزیهای او را از کودکی تا دم مرگ پیش روی ما بگذارد و پرسشهایی ناگزیر را در ذهنمان بیدار کند.
د آسیس با گذشتن از رومانتیسم و ناتورالیسم، راهی خاص برگزید و این راهی است که در ادبیات جهان به نام خود او شناخته شده؛ هرچند تاثیر نویسندگانی چون لارنس استرن و زاویر دْ مستر بر آن انکارناپذیر است. برخی منتقدان سبک او را رئالیسم روانکاوانه نام نهادهاند. داستانهای ماشادو روایتی است طنزآمیز، آکنده از تمسخر، شکاکانه و در عین حال با این تعمد که ماهیت داستانی روایت را به خواننده گوشزد کند.
دنیای ماشادو سرشار از ابهام و عدم قطعیت است.
در «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»، راوی مرده است و فارغ از داوری زندگان و از جایگاهی فراتر از ایشان زندگی خود را روایت میکند. ”