کارتن‌خوابنویسنده: ژان ماری روگول

“ زندگی در خیابان این آزادی عمل را به من می‌دهد تا هرکجا که می‌خواهم بروم، هروقت میلم می‌کشد قهوه‌ای بخورم. بااین‌حال نمی‌دانم به‌رغم همه‌ی درد و رنج‌هایی که متحمل شده‌ام، آیا امروز توان دست‌کشیدن از این کار را دارم یا نه. دست بکشم که چه بکنم؟ کجا بروم؟ خیابان در پوست من است. رفقای گدا، مسخره‌بازی‌هایی که با آن‌ها درمی‌آوردم، برخوردهایی که اغلب با آدم‌های مهربان و خوب داشتم، روزهایی که شانس به شما رو می‌کند و عابران یک اسکناس کف دست‌تان می‌گذارند، همه‌ی این‌ها را دوست دارم. اگرچه بعضی اوقات ساعت‌ها برای دریافت یک سکه منتظر می‌ماندم، اما اوقات فراموش‌نشدنی هم داشتم. ”

قاتلی به پاکی برفنویسنده: کریستین بوبن

“ برای بوبن نوشتن همچون سرودن است." قاتلی به پاکی برف " سرشار از جملات لطیفی است که در مرز دنیای شعر حرکت می‌کند . بوبن بدون آنکه اصراری به متقاعد کردن ما داشته باشد تاثیرش را در جاری ساختن امید در جان ما می‌گذارد و از ورای مرگ به زندگی می‌رساندمان. ”