نگاهی اجمالی به کتاب“ زمانی که در زندگی به مشکلی برخورد می‌کنید واکنشتان چیست؟ آیا آستین‌ها را بالا می‌زنید تا راهی بیابید یا ترجیح می‌دهید روی مبل لم داده و در تخت‌خواب، شبکه‌های مجازی را زیرورو کنید؟ خب، ملانی دیل قصد ندارد شما را با جمله‌های انگیزشی از خانه بیرون ببرد اما توصیه می‌کند همانطور که کنج خانه نشسته‌اید و با تلفن هوشمندتان وقت می‌گذرانید مدتی به حرف‌های او در کتاب صوتی ظاهرا فقط برای من می‌بارد! گوش بسپارید.
این کتاب ترکیبی خوشایند از طنز، واقع‌بینی و دلگرمی است که مانند یک فنجان نوشیدنی گرم در هوایی سرد به شما عرضه می‌شود. بله، زندگی گاهی مثل لیوان شیشه‌ای شکسته به هزاران تکه تقسیم می‌شود و تمام آرزوهایتان را بر باد می‌دهد؛ اما در این شرایط چه می‌توان کرد؟ هنگامی که در معاملات خود متحمل شکستی سنگین شده‌اید یا ساختمان محل زندگی‌تان نیاز به تغییری اساسی دارد باید همه‌ی توانتان را برای پیشبرد امور به کار بگیرید. اما ملانی دیل قرار نیست شما را به سمت بالاترین بهره‌وری یا درآمد هدایت کند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ «اینم شد زندگی» یک مجموعه داستانی از نویسنده توانای اهل ترکیه، عزیز نسین است. او در این آثار طنز تلخ و سیاهی را برای توصیف پیرامونش به کار می‌گیرد تا معایب اجتماعی زمانش را برملا کند و با نقد آنها راهکار گذر از این معایب را نشان دهد. او منتقد بی‌رحم اما خوش‌زبان جامعه ترکیه است و البته خوش‌انصاف؛ زیرا همه تقصیرها را هم به گردن حکومت و سیستم اداری و... نمی‌اندازد. قلم او متوجه مردم هم هست و با نقد خرافات، کژبینی و کوتته‌فکری مردم، می‌کوشد توازنی در نقدهایش ایجاد کند و راه برون‌رفت از مشکلات را بیشتر بنمایاند. بخشی از کتاب: «بعد از اینکه مرا ختنه کردند اسم مرا در یک مکتب نوشتند. مکتب از خانه ما خیلی دور بود ولی چاره نداشتیم باید می‌رفتم، راستش از دوری راه زیاد ناراحت نبودم چون خیابانها را دید می‌زدم!... ملاباجی که من آنجا درس می‌خواندم سه تا دختر بزرگ داشت، هر سه‌تا سفید و خوشگل بودند و من از هر سه تاشان خیلی خوشم می‌آمد! مثل روسها بودند. آخه از وقتی که روسها به مملکت ما آمدند دوچیز را با خودشان آوردند. یکی زن‌هایِ خوشگل و سفید و یکی هم اسکناس‌های بزرگ!... پدرم دوتا از این اسکناس‌ها داشت. البته مردم زیاد داشتند. اسکناس‌های روسی توی دست و پای مردم ریخته بود وقتی روسها از ترکیه رفتند. انقلابیون اسکناس‌ها را جمع کردند بعد هم از اعتبار افتاد. البته ما غیر از دو تا نداشتیم. چه می‌شد کرد. پولی بی اعتبار هم گیر ما نمی‌آمد! پدرم پولهای به آن بزرگی را یک قروش فروخت!... وقتی به مکتب رفتم مادرم یک فینه قرمز رنگی برایم درست کرد و به سرم گذاشت. یک قلم و دوات هم برایم خرید که وقتی می‌نوشتم «جرجر» صدا می‌کرد! روز اول به مدرسه رفتم باید این دعا را حفظ می‌کردم «رب یسر و لما تیتر رب تمین بالخیر» یعنی «آفریدگارا کارم را آسان کن. نگذار سخت بگذرد. تو کارم را به خیر بگردان» ”