انسان شادکامنویسنده: کریستین بوبن

“ بوبن در این کتابش مانند دیگر آثارش شعر و شعور را در هم می‌آمیزد،ما را به جشن ستارگان مهمان می‌کند،ناخدای کشتی‌مان می شود تا ما را از آبهای طوفانی عبور دهد و چمنزاری پیش چشم‌مان می‌گستراند که در آن تنها صدای موسیقی نسیم شنیده می‌شود ... سرانجام دست ما را در دست زندگانی می‌گذارد.از آن نوع زندگانی که شایسته انسان شادکام است. ”

موضوع مرگ و زندگینویسنده: اروین دی یالوم

“ «خوان داوید نازیو» مرگ و فقدان انسانی که عشق ما نثار اوست را به از دست دادن عضوی از بدن‌مان تعبیر می‌کند؛ ازدست شدن او گویی ازدست‌شدن دست یا پایمان است! با همان فروپاشی عصبی و تجربه‌‌ای شبیه به همان دردی که آدمی ممکن است هنگام ازدست دادن دست یا پایش احساس کند. حال تصور کنیم اگر پیش از آنکه به‌واقع دست یا پایمان را از‌دست بدهیم، از قریب‌الوقوع بودن این مهم، این فقدان، مطلع شویم، وضعیت ما چه‌گونه خواهد بود؟! ما چه‌گونه با ناپدید شدن عضوی از بدنمان، بخشی از جانمان و درد نامتصور این ناپدیدشدن در روح و جسم‌مان، مواجه می‌شویم؟ ماجرای کتاب «مسئله‌ی مرگ و زندگی» نوشته‌ی «اروین یالوم» و «مریلین یالوم» از پیش‌آگاهی نویسندگانش از این موضوع شروع شده است. مریلین به سرطان دچار می‌شود و مرگش حتمی‌ست. ”