نگاهی اجمالی به کتاب“ نویسنده با لحنی موجز و صمیمی به مسائل هستی‌شناسانه پرداخته و با نگاهی ساده به روایت مسائل پیچیده‌ای رفته که حرف زدن راجع به آن خود الفبای خاصی را می‌طلبد.
جهانی که نویسنده ترسیم کرده دچار چنان سکوتی است که در تمام نقاط داستان مشهود و قابل لمس است.
البته این سکوت تا انتهای داستان حاکم است یعنی تا آنجا که شخصیت داستان به امریکا سفر می‌کند. بعد از رفتن او به نیویورک فضای داستان رنگ و بوی دیگری گرفته و به گونه‌ای شلوغ و بی‌بند و بار به چشم می‌آید.
خلوت بودن فضای داستان بیش از هر چیز بر تنهایی قهرمان داستان تاکید دارد.
مهمترین شاخصه «ابر ابله» تنهایی آن است. تا آنجا که به نظر می‌رسد در جهانی که پیش رویمان قرار دارد او تنها جنبنده آن است.
اما «ابر ابله» برای فرار از تنهایی و انزوایش به اشیا پناه می‌برد و خود را با آنها می‌شناسد.
روایت داستان اول شخص است و قصه اصلی روی مرز باریکی بین شرح حال و داستان حرکت می‌کند.
«ابر ابله» ما را به یاد دو شخصیت مهم در تاریخ رمان می‌اندازد که هر کدام به شکلی دردناک استعاره‌ای از انسان قرن بیستم بودند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ راوی داستان درحال سفر با قطار به مقصد درسدن است که با همسفری آشنا می‌شود که در برلین عتیقه فروشی دارد. مرد عتیقه فروش به نقل خاطره‌ای عجیب و شنیدنی می‌پردازد که به سال‌های پس از جنگ جهانی مربوط می‌شود. دوران بحران و رکود اقتصادی.این خاطره به پیرمردی نابینا مربوط می‌شود که عاشق مجموعه‌ای هنری است که از هنرمندان سرشناس طی سال‌ها گردآوری کرده است. اما همین که عتیقه فروش عزم بازدید از مجموعه را می‌کند از زبان همسر و دختر پیرمرد حقیقتی عجیب را می‌شنود که او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. ”