نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب هنر لذت بردن: خوب زندگی کن و از زندگی‌ات لذت ببر نوشته‌ی امیرحسن مکی، به شما می‌آموزد چگونه از لحظه لحظه‌ی زندگی‌تان به خوبی استفاده کنید و از آن لذت ببرید.
هنری که هیچ‌گاه و هیچ کجا در زندگی یادتان نداده‌اند، لذت بردن از زندگی است. در واقع لذت بردن از زندگی را نه تنها یادتان نداده‌اند، بلکه شما را از آن منع کرده‌اند. این در حالی است که لذت بردن، پدیده‌ای غریزی و مهم‌ترین عامل بقا است.
بسیاری از مردم از زندگی‌شان لذت نمی‌برند، چون در واقع راهش را بلد نیستند. آن‌ها فکر می‌کنند وقتی می‌توانند از زندگی‌شان لذت ببرند که فلان‌قدر پول داشته باشند، در فلان خانه زندگی کنند، فلان مدرک تحصیلی را به دست بیاورند، در فلان شغل مشغول به کار شوند، فلان لباس را بخرند، با فلان‌کس ازدواج کنند... اما وقتی به فلان مقصودشان می‌رسند، باز هم احساس خوشبختی و لذت نمی‌کنند، چون همان‌طور که گفته شد، راهش را بلد نیستند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب بادبادک باز روایتی از دسامبر 2001 تا مارس 2001 را به مخاطب نشان میدهد. در تمام قسمت های کتاب با روایتی صمیمی و دوستانه مواجه خواهیم بود و مخاطب به سرعت میتوان با برخی قسمت های کتاب همزاد پنداری کند. در ابتدای داستان، امیر شخصیت اصلی داستان که از یک خانواده مرفه و پولدار است از خاطرات 12 سالگیاش میگوید و صحبت کردن او در مورد گذشته ای که راه خود را با چنگ و دندان باز میکند مخاطب را برای شنیدن داستانی که شاید به همین سادگی نتوان از آن عبور کرد آماده میکند.
این داستان چهره غمگین کشور افغانستان را در زمان سقوطش نشان میدهد. زمانی که سیاست افعانستان با تحولات عجیبی رو به رو میشود و زندگی مردم را به طور کل تغییر میدهد. داستان در عین حال که چهره مردم را در این تغییرات سیاسی نشان می دهد بیشتر متمرکز بر زندگی دو دوست به نامهای امیر و حسن است که در عین حال که با هم بزرگ شده اند و حتی از یک پستان شیر خورده اند تفاوت های چشمگیری در سبک زندگی دارند. امیر از خانواده ای ارباب زاده و پولدار و حسن از خانواده ای رنج کشیده و کم توان به عنوان خدمتکار در خانه امیر و خانوادهاش مشغول است. حکایت دوستی حسن و امیر به خوبی می تواند اختلاف طبقاتی در افغانستان را برای مخاطب به تصویر بکشد، اما این تمام داستان نیست؛ چرا که هدف این رمان 400 صفحهای تنها به این دوستی خلاصه نمی‌شود. ”