ژرمینالنویسنده: امیل زولا

“ کتاب ژرمینال میراث جاودان امیل زولا است. امیل زولا نویسنده، روزنامه‌نگار و نمایشنامه‌نویس فرانسوی بود که نه‌تنها در ادبیات، بلکه در سیاست هم شخصیت بارزی داشت. او پیش از آن که به ادبیات رو بیاورد، گاهی برای روزنامه‌های سیاسی مطلب می‌نوشت. زولا نقش مهمی در آزادسازی سیاسی فرانسه ایفا کرد و همواره مخالفتش با سیاست‌های ناپلئون سوم را آزادانه ابراز می‌کرد. او در اواخر عمرش به‌خاطر مقاله‌ای تند و تیز به مدت یک سال به لندن تبعید شد. این نویسنده دو بار نامزد جایزه‌ی نوبل ادبیات شد؛ اما هرگز آن را به دست نیاورد. کتاب ژرمینال سیزدهمین کتاب از مجموعه‌ی روگن ماکار است. این مجموعه بیست جلد دارد و داستان آن حول محور خانواده‌ی بزرگ روگن ماکار می‌چرخد. زولا در این مجموعه، زندگی دو شاخه از این خانواده را در دوران امپراتوری دوم فرانسه بررسی می‌کند. این مجموعه از برجسته‌ترین آثار مکتب ناتورالیسم ادبیات فرانسه به شمار می‌آید. کتاب ژرمینال معروف‌ترین کتاب این مجموعه و مشهور‌ترین کتاب امیل زولاست. تاکنون ژرمینال در صد کشور به چاپ رسیده، پنج بار از آن اقتباس شده و دو مجموعه‌ی تلویزیونی بر مبنای آن ساخته شده است. زولا در این کتاب، تصویری دقیق از وضعیت کارگران فرانسوی را با بیانی خشن و رئال ترسیم می‌کند. عنوان این رمان به یکی از ماه‌های فصل بهار در تقویم جمهوری فرانسه اشاره دارد که معنای آن امید است. زولا این عنوان را انتخاب کرده تا امید به آینده‌ی بهتر را به معدنچیان نوید دهد. شخصیت اصلی این رمان اتین لانتیه است که پیش‌تر در جلد هفتم مجموعه به آن اشاره شده بود. او جوانی صادق و باهوش است که در معدن کار می‌کند و شرایط کاری بدی را پشت سر می‌گذارد. کارگران به امید آینده‌ی بهتر اعتصاب کرده و لانتیه را به عنوان رهبر جنبش انتخاب می‌کنند. سروش حبیبی این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است. ”

مرد بزرگنویسنده: کیت کریستنسن

“ اسکار فلدمن، نقاش اهل نیویورک و متعلق به نسل افسانه ای دهه های چهل و پنجاه میلادی بود. اما او برخلاف نقاشی های انتزاعی پولاک و روتکو، فقط به یک موضوع می پرداخت. با مرگ اسکار در سال 2001، همسرش آبیگیل، پسری مبتلا به اوتیسم و خواهرش ماکسین[که خودش یک نقاش انتزاعی شناخته شده بود]مجبور می شوند بدون او به زندگی ادامه دهند. چیزی که هیچ کس از آن اطلاعی ندارد، این است که اسکار، زندگی ای کاملا مخفی به همراه معشوقه ی دیرینه اش، تدی سنت کلود، و دخترهای دوقلویشان در بروکلین داشته است. تدی در جایی از داستان درباره ی اسکار می گوید: «نمی توانست بدون زنی در کنارش زندگی کند. این موضوع برای او، مثل آب برای گیاه بود.» اکنون دو عکاس، برای پوشش خبری زندگی اسکار فلدمن با هم رقابت می کنند و آبیگیل، ماکسین و تدی، شانس این را دارند که از زندگی و تجارب شخصی شان با اسکار، سخن بگویند. ”