نگاهی اجمالی به کتاب“ اثر پیش رو تحت عنوان "سه کتاب"، شامل سه مجلد از آثار "احمد محمود" با عناوین "مول"، "دریا هنوز آرام است" و "بیهودگی" می باشد که هر کدام، یک مجموعه از داستان های کوتاه به قلم این نویسنده را در بردارند.
برای درک نوشته های "احمد محمود"، باید با اولین مجموعه داستان کوتاه او با عنوان "مول" شروع کنیم. مجموعه ای که او را به عنوان نویسنده ای متفکر و قوی معرفی کرد. "مول" داستان مرد مجنونی است که بچه ای سرراهی را یافته است. "کابوس" قصه ی ارباب مرفه ای است که خواب های آشفته ای از گذشته دارد. "سه ساعت دیگر" قصه ی دو مرد جوان در بیابان است که از بی آبی رو به موت هستند. یک جوان "مسافر" که در برف گیر کرده، یک کولی پیر در حال مرگ که داستانش پر از "حسرت" است و دو پسر دهاتی در "کهیار" که هر دو عاشق یک دختر شده اند، از دیگر داستان های مجموعه ی "مول" هستند و علاوه بر آن دو داستان "انتر تریاکی" و "مامور اجرا" نیز در این قسمت آمده است.
داستان های مجموعه ی "بیهودگی" و "دریا هنوز آرام است" نیز سرشار از مشاهدات تیزبینانه ای پیرامون مشاغل و زندگی معمولی مردم هستند. "دریا هنوز آرام است" قصه ی یک پسرک یتیم است که برای یافتن کار، عازم غربت می شود و "معبد" قصه ی مردی است که شش سال در غم رفتن معشوقش به سر می برد. در این مجموعه دو داستان دیگر با عنوان "یک چتول عرق" و "بود و نبود" نیز وجود دارد.
در مجموعه ی "بیهودگی" علاوه بر داستانی به همین نام که به بازگشت همسر یک مرد بعد از سال ها می پردازد، داستانی به نام "آلاچیق" از زندگی یک قهوه چی و دخترش و "تکرار" که قصه ی چند هم سلولی و تفکرات آن هاست، آورده شده است. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب شنبه یک مجله‌ی شنیداری در حوزه‌ی ادبیات است و قصد داریم در هر شماره از آن از تاثیر قصه‌ها و کتاب‌ها بر جهانمان حرف بزنیم تا راهی برای لذت بیشتر از داستان‌ها و روایت‌ها باز شود و همچنین با خواندن داستان‌ها و روایت‌ها و بررسی آنچه به جغرافیای ادبیات مربوط است، خواندن نه فقط لذتی سرگرم‌کننده، که عمقی بر نگرش‌هایمان باشد.
شماره‌ی صفرْ ویژه‌نامه‌ی ادبیات افغانستان است و به تاریخ معاصر قصه‌های افغان و گفت‌و‌گو درباره‌ی کتاب‌های تاثیرگذار این جغرافیا پرداختیم. بخش‌های بعدی این شماره شامل داستان کوتاه، روایتی داستانی از خاطره‌ها با صدای محمدرضا شجریان، معرفی کتاب‌های شنیدنیِ ماه و روایت‌های غیرداستانی‌ست. ”