وقتشه ساکت شینویسنده: سال بلو

“ این داستان که با لحنی شیرین از زبان پیرمردی هفتاد ساله روایت می‌شود نامه‌ای است که او به زنی که در دوران جوانی می‌شناخته و از آن زمان تا‌به حال او را ندیده نوشته‌است. پیرمرد به بهانه‌ی عذرخواهی بابت آن حرف نا‌به جا و در خلال نامه از حال و روز خودش و وضعیت زندگی‌اش صحبت می‌کند. ”

مردی که خودش را تا کردنویسنده: دیوید جرولد

“ دیوید جرولد تمام داستان را در قالب دوم شخص می‌نویسد، بدون آنکه خواننده را به‌طور مستقیم در جریان موضوع بگذارد. نکته دیگر اینکه در این اثر، قهرمان یا نقش اول ندارد.خواننده از همان ابتدا دچار تناقضاتی می‌شود و به‌طور ناخودآگاه وادار می‌شود جای خالی موجود در شیوه‌ی روایی داستان را پر کند و به این ترتیب او که در عمل انجام شده قرارا گرفته، هم به جای راوی و هم به جای قهرمان داستان ناگزیر از ایفای نقش می‌شود. ”